Jest niezwykle ważnym elementem leczenia uzależnień od substancji oraz kompulsywnych zachowań ze względu na unikalne możliwości, jakie oferuje w kontekście wsparcia społecznego i rozwoju interpersonalnego. Kluczową zaletą terapii grupowej jest budowanie poczucia wspólnoty i przynależności. Uczestnicy terapii mają okazję dzielić się swoimi przeżyciami i wyzwaniami z osobami z podobnym doświadczeniem, co redukuje poczucie izolacji, wstydu i osamotnienia, często towarzyszące uzależnieniu. Wspólne doświadczenia i wzajemne wsparcie stanowią ważny czynnik motywujący do utrzymania abstynencji oraz podejmowania świadomych zmian w życiu. Proces grupowy umożliwia uczestnikom eksperymentowanie z nowymi zachowaniami w relacjach interpersonalnych, a także odbudowę więzi społecznych, co ma fundamentalne znaczenie w procesie reintegracji społecznej i zapobieganiu nawrotom uzależnienia. Ponadto terapia grupowa umożliwia naukę przez obserwację i modelowanie efektywnych strategii radzenia sobie z trudnościami. Widząc, jak inni uczestnicy radzą sobie z pokusami, stresem czy emocjami, uczestnicy terapii zdobywają praktyczne wzorce zachowań, które mogą zastosować w swoim życiu. Ta interakcja sprzyja rozwojowi nowych umiejętności społecznych, lepszemu rozpoznawaniu własnych wzorców zachowań oraz zwiększa świadomość wpływu uzależnienia na relacje interpersonalne.